Sabah olmuştu. Önce uyanan hangisiydi ikisi de hatırlamıyordu. Sona birbirlerine sıkı sıkıya sarıldılar. Bir daha ayrılmayacaklarına söz alıyorlardı birbirlerinden. İkisi de birbirinin nefas almasını güçleştirecek şekilde sıkıyorlardı birbirlerini. Sonra hemen az zamanları kaldığını anlayıp hızlıca hazılanmaya başlıyorlardı. Güneş çoktan doğmuş. Hayat çoktan başlamıştı. Erkeğin aklına bişeyler takıldı. Sonra savurdu attı beynindekileri. İçeriden kız geldi. Saçını, makyajını tamamlamıştı. Nasıl olmuş dedi. Erkek çok fazla beğenmişti. Hani modern sağlam ezilmez erkek ya pek belli etmedi beğendiğini. Hazırlanmıştı her ikisi de. Bir şeylerden bir yerlerde kaçarcasına çıktılar evden. Koşarak ayrıldılar evden. Sonra ikisi de birbirine bir daha bırakmayalım birbirimizi sözlerini tekrarlattırıyordu. Nedendi bu kadar güven isteği. Bu kadar mı korkuyorlardı birinin bırakıp gitmesinden günün birinde... Tekrardan ayrılık geliyordu. Farklı taşıtım araçlarına bindiler, farklı yönlerde yol almaya başladılar. İlginçtir ayrılmayacağız sözü verdikten yaklaşık 5 dakka sonra beden olarak ayrılmışlardı... Erkeğin beyninde hala saçma düşünceler dolaşıyordu... Sen güçlüsün dedi kendine. Olmadı öyle birşey. Öyle ufak bir şeyden bu kadar büyük bir mucize gerçekleşemez. Öğlen tekrardan görüştüler gülüştüler eğlendiler herşey eskisi gibiydi. Veya en azından erkek öyle olmasını umuyordu. Çünkü beyninde hala karıncalanmalar vardı... Akşam görüşme ve güzel bir yerlerde akşam yemeği yemeye karar verdiler... Evet diyordu erkek içinden sorun filan yok ikimiz de mutluyuz... Bu sırada içinden yalanları kendine tekrardan sıralıyor yalanlarına kendini de inandırıp içindeki şüpheleri bastırmak istiyordu. İnandırdı da... Akşam yemeği iyiydi iyi olmasına akşam yemeğine kadar olan konuşmalar da çok güzeldi ama akşam yemeği sonrasında gittikleri yere hayatları boyunca hep gitmemeyi dileyeceklerdi... Sonra konuştular konuştular... Kuşları izlediler... Kuşlar biler artık konuşmayı bırakıp gitmeleri için saldırgan davranıyordu onlara ama onlar anlamıyordu işaretleri ve konuşmaya devam ediyorlardı... Konuştular... Erkek Acaba dedi... Belki dedi... Yoksa dedi... Ve film hikaye oracıkta bitti... LayZee yazıyı bitiriken Athena - Kayıp Çalıyordu...
Wednesday, April 12, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 yorum:
Post a Comment