Sıkılmaya başladım artık gördüklerimden ve göreceklerimden... Belki gördüklerim çok iyiydi görüyor olduklarım ve göreceklerim bu kadar iyi gelmedi, belki de gördüklerim o kadar kötüydü ki göreceklerimin de bu kadar kötü olmasından korkuyorum... Ama mecburen yaşıyoruz... Biliyorum yaşama hakkımı sonuna kadar kullanmak zorunda değilim ama... Her insan gibi Ya ... diyorum. Ya olursa ya bulursam ya yaşarsam ya sevilirsem ya seversem gönlümce ya korkmassam onu bunu yapmaktan... Biliyorum olmayacağını... Dar geliyor bu vücut bu ruha... Evet evet duyabiliyorum kilo al sen de şeklinde gelen geyikce cevapları. Ama yaşamak yazmak ve hatta düşünmek bile kolay olmadı hiç bir zaman. Ama hep okuyuculardan üfff ne depresif herif ayyy sıkıldım okumayacam, amaaaaaan arabesk arabesk yazmış gene söylemleri geliyor. Amaan zaten size yazanda kabahat ... Aşk konusuna değinmeden edemeyeceğim... Zaten bsns üşenmeyi bıraktırıp bu yazıyı yazdıran da bu duygu birikmesi... Yok yok Aşk gibi bir şeyin olduğuna inanıyor değilim... Onu tanımlamaya çalışacağımı da düşünmüyorum... Ama dediğim gibi insan "Ya" ile başlayan cümleler kurmadan edemiyor. Aşk oyundur diyorlar. Mızıkcı değilimdir aslında ama beni bu oyuna bile almıyorlar... Neymiş efendim tip dedikleri şey bazen yetersiz gelebiliyormuş... Ama bende hata... Arkadaşlarım diyor zaten sorun tipde değil... Ben insanlara hak ettiklerinden daha fazla değer veriyorum... Ve bu değer verme karşılığında onlar bana karşı bir şeyler hissetmek için bir gereklilik duymuyor ve Aşk denilen oyun kurulamıyor... Ben de dışarda kalıyorum :( Devamı gelecek şimdi uyumam gerekli yarın okul var :(
Monday, March 13, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 yorum:
Post a Comment