Riza abi koltugumu arkaya yatirmaya calisirken beni engelledi. Baksana
oglum arkada 2 cocuklu bir anne var, sikistirmayalim dedi. Yolculugun
basindan beri bebek aglamasini duymama ragmen umarsiz dabranmistim. Bu
aralaryalnizdim ve yalniz oldugumda acimasizdim, insafsizdim.
Uyandigimda bir bebk cigerleri parcalanircasina agliyordu, annesi ssshh
dedikce sesi daha da gurlesiyordu, yasamanin gercek acisini sek oksijen
ile tadiyordu. Riza Abi uyuyordu arkami dondum, bebegin elinden tuttum
gozlerime bakti. Bebeklerin gozlerine dikkatli bakarsaniz ruhlarini
gorebilirsiniz derler. Aglamayi kesti once kulagimi sonra burnumu
tuttu. kardesiyle ikisi dikkatlice bana bakiyordu. Eger uyumazsaniz
dedim gunes utanir sizin guzelliginizden ve dogmaz, hic gunduz olmaz ve
gittiimiz yere varamayiz. Ablasi dikkale dinlerken ufaklik gozlerime
yanaklarima ceneme bakiyordu. annesine sarildi. Annesine gulumsedim,
onume dondum. Riza abi gozlerini acmadan ayni yalani yillar once sana
soylemislerdi degil mi dedi. Cevap vermedim muzigi tekrardan kulagima
taktim.
Lobiye girdik yuklerimizi biraktik, bara gittik. Ben bol buzlu bir
viski istedim, Riza Abi raki ver dedi, sek olsub ve yaninda bir bardak
da su. Denize karsi oturduk. Deniz yeni kotu yola dusmus, içi saf ama dışı
kirlenmis bir hayat kadinina benziyordu.
Friday, July 30, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 yorum:
Post a Comment