Friday, July 30, 2010

Otobüs

Riza abi koltugumu arkaya yatirmaya calisirken beni engelledi. Baksana oglum arkada 2 cocuklu bir anne var, sikistirmayalim dedi. Yolculugun basindan beri bebek aglamasini duymama ragmen umarsiz dabranmistim. Bu aralaryalnizdim ve yalniz oldugumda acimasizdim, insafsizdim. Uyandigimda bir bebk cigerleri parcalanircasina agliyordu, annesi ssshh dedikce sesi daha da gurlesiyordu, yasamanin gercek acisini sek oksijen ile tadiyordu. Riza Abi uyuyordu arkami dondum, bebegin elinden tuttum gozlerime bakti. Bebeklerin gozlerine dikkatli bakarsaniz ruhlarini gorebilirsiniz derler. Aglamayi kesti once kulagimi sonra burnumu tuttu. kardesiyle ikisi dikkatlice bana bakiyordu. Eger uyumazsaniz dedim gunes utanir sizin guzelliginizden ve dogmaz, hic gunduz olmaz ve gittiimiz yere varamayiz. Ablasi dikkale dinlerken ufaklik gozlerime yanaklarima ceneme bakiyordu. annesine sarildi. Annesine gulumsedim, onume dondum. Riza abi gozlerini acmadan ayni yalani yillar once sana soylemislerdi degil mi dedi. Cevap vermedim muzigi tekrardan kulagima taktim.

Lobiye girdik yuklerimizi biraktik, bara gittik. Ben bol buzlu bir viski istedim, Riza Abi raki ver dedi, sek olsub ve yaninda bir bardak da su. Denize karsi oturduk. Deniz yeni kotu yola dusmus, içi saf ama dışı kirlenmis bir hayat kadinina benziyordu.

0 yorum: